Extra’s voor Ouderen
Twee jaar geleden ontmoette ik een 88 jarige heer. Hij had slechts een oudere dementerende broer als naaste familie. Meneer woonde in een aanleunwoning waar ’s-middags een warme maaltijd werd gebracht. Een keer per dag kwam er even iemand kijken. Voor een echt praatje was er geen tijd. Hij ervoer dit bezoek slechts als een controle of hij nog in leven was. Meneer was erg op zichzelf en het leven bracht hem geen vreugde.
Een bekende bracht mij met hem in contact. ‘Liesbeth kan vast de oude dag van meneer wat kleur geven’, was zijn gedachte.
Van een keer een kopje koffie en een praatje, volgde al snel een twee wekelijkse afspraak. Meneer vond het heel aangenaam om te praten over het nieuws en te delen wat hem bezig hield. Hij vond het fijn om samen boodschappen te doen, te overleggen of hij nu wel of niet zijn radio zou vervangen, terug te gaan naar plaatsen van vroeger en zijn zieke broer te bezoeken. Bij het binnenkomen en weggaan kreeg ik een ferme handdruk, om warm van te worden. De mensen in zijn omgeving zagen een vrolijker persoon.
Hoeveel meer ouderen zouden er zijn die ook graag deze extra aandacht zouden willen krijgen? Aan die vraag kan je niet in je eentje voldoen. Bovendien realiseer je je dat er veel meer mensen zijn zoals ik die er blij van worden om een ander te laten genieten. Zo ontstond het idee voor Extra’s voor Ouderen.
Extra’s voor Ouderen: díe aandacht geven aan ouderen waarin de reguliere zorg niet voorziet, zodat ouderen meer levensvreugde ervaren.
Gelukkig is er veel vrijwilligerswerk en worden velen op die manier geholpen. Hoeveel mensen zijn er niet die belangeloos mantelzorg verlenen? Fantastisch is dat! Toch ervaar ik dat er ook ouderen zijn die de voorkeur geven aan betaalde krachten. Het geeft hen een gevoel van vrijheid en onafhankelijkheid. Je bent geen dochter of buurvrouw van ze, het voelt anders.
Ook kinderen blijken het heel prettig te vinden dat er op verzoek iets leuks geregeld wordt voor hun ouder(s). Zij wonen vaak op afstand, gaan met vakantie of zijn op andere manieren druk met hun eigen leven. Dat vaders en moeders het dan gezellig hebben is een geruststellende gedachte.
Wat is mijn klik met ouderen?
Van jongs af aan spelen ouderen een rol in mijn leven. Zo woonde mijn oma aan de overkant en maakte zij deel uit van ons gezin, was mijn vader huisarts en ontmoette ik vaak oudere patiënten en hielp ik als kind jaarlijks mee met ouderprojecten als het ziekentridium.
Na mijn studie rechten kwam ik in dienst bij een Amerikaans bedrijf en onderhield ik contacten met artsen en psychiaters. In 2004 heb ik mijn baan opgezegd. Mijn schoonmoeder revalideerde toentertijd bij ons thuis nadat ze na een hartoperatie dialysepatiënt geworden was. We hebben ieder moment aangegrepen om de slingers van het leven op te hangen. Op dit moment schuift mijn schoonvader van 90 vrijwel dagelijks aan.
Oog hebben voor de medemens, er een genoegen in scheppen het anderen naar de zin maken is voor mij heel inspirerend en onlosmakelijk verbonden met mijn levensvisie. Het gaat vanzelf, je wordt er door aangetrokken; of het nu het behulpzaam kunnen zijn is bij dagelijkse besognes, het bezoeken van een expositie of een lekker stukje fietsen.
Het voelt daarom goed om met een team het leven van vele ouderen op te vrolijken, te vieren en zo bij te dragen aan een wereld waarin mensen genieten.
